Uitgelezen: 'De blauwe kamer' van Georges Simenon #ikleesFrans

De kamer was blauw, blauwselblauw, had hij eens gedacht, een blauw dat hem aan zijn kindertijd deed denken, aan de grofgeweven zakjes met blauw poeder die zijn moeder in de tobbe oploste voordat ze het wasgoed een laatste keer uitspoelde, waarna ze het ging uitspreiden op het blinkende gras van het bleekveld. Hij moest een jaar of zes zijn en hij vroeg zich af welk wonder ervoor zorgde dat iets blauws het wasgoed wit kon maken.
Georges Simenon, vert. Rokus Hofstede
De blauwe kamer
p.6
2014, [1964]

Mijn lovende recensie kan je lezen op Cutting Edge.

Populaire posts